Tomboy                                                                                                            Lambert Oosting De afgelopen winter heb ik twee kleine rc- modellen gebouwd die oorspronkelijk voor de vrije vlucht bedoeld waren. Het eerste model, de Tomboy stamt uit Engeland en het tweede , de Coronet uit Amerika. Allereerst zal ik de Tomboy voorstellen .De Coronet volgt later. De Tomboy is in 1950 ontworpen door Vic Smeed. Smeed heeft heel veel modellen ontworpen en allemaal hebben ze een karakteristieke vorm en zijn gemakkelijk te bouwen. De spanwijdte van de Tomboy is 91 cm en de rc- versie weegt rond de 400 g. Als motor dient een MP-Jet dieseltje van 0,7 ccm dat gemaakt wordt in Tsjechie .De carburateur heeft geen drossel .Het brandstoftankje is achterop de motor gebouwd en heeft een inhoud van 3 ccm , genoeg voor een motorloop van maximaal 15 seconden.De brandstof is een mengsel dat bestaat uit ether,wonderolie en petroleum.De laatste twee componenten zijn goed verkrijgbaar, maar naar ether moet worden gezocht.In mijn geval is die geleverd door een “bevriend “ MTA lid dat in Deutschland wohnt. Als bekleding heb ik Litespan gebruikt. Een kunststoffolie die een mat oppervlak heeft en eruit ziet als papier (tissue) dat met een paar lagen spanlak is behandeld. De folie heeft geen lijmlaag, waardoor het erg licht is. Voor het bekleden wordt op het hout van het model een hechtlijm aangebracht. Als deze lijm droog is wordt met een strijkbout, die op een lage temperatuur is ingesteld, de folie aan de lijmlaag op het hout vastgestreken. Daarna wordt met een warmere bout de folie gespannen. De zgn decals heb ik op de computer gemaakt, daarna op een usb stick gezet en door een copy- winkel op stickerfolie laten afdrukken.Niet duur en toch erg mooi. Ikzelf vind de Tomboy een model dat me erg doet denken aan de modellen die ik bouwde in de jaren vijftig van de vorige eeuw(tja,tja) Het invliegen van een nieuw model doe ik het liefst zonder dat er toekijkers zijn. In dit geval durfde ik het wel aan. Het was immers maar een simpel beginnersmodelletje. Wie er bij was weet hoe het ging. Een mooie lancering van Martin gevolgd door een daalvlucht van ongeveer vier meter afgerond met een nagenoeg verticale landing. Een tweede poging zat er niet in omdat het dieseltje weigerde nog een keer te starten . Thuisgekomen bleek dat het achterdeksel van de MP Jetmotor was losgedraaid. Het spoelproces was dus onderbroken. Al met al geen succesvolle eerste vlucht. Gelukkig had het model geen schade opgelopen. De eerst volgende dag met goed weer (heel weinig wind) ga ik het nogmaals proberen. wordt vervolgt..... *** UP-DATE *** Hier het verhaal van het 2e toestel...de CORONET. De Coronet is van origine een vrijevlucht model dat in 1941 ontworpen is door de Amerikaan E.Powel. Het model heeft een spanwijdte van 1175mm en weegt ongeveer 500 gram. Omdat de vleugelkoorde wat groter is dan die van de Tomboy is het draagvermogen groter zonder dat de vleugelbelasting te hoog wordt. Als aandrijving gebruikte Powel een benzinemotor van 3,8 cc. Erg zwaar dus. Bovendien heeft de toch al zware benzinemotor ook nog een ontstekingsspoel en een accu nodig. Dit soort motoren draaide met een toerental van slechts 5000 rpm en moest dus ook nog van een grote propeller worden voorzien.De toepassing ervan maakte dat de vliegtuigmodellen een kort neusje hadden en hoog op de poten stonden. De tekening die ik voor de bouw heb gebruikt is een reconstructie van het origineel gemaakt door de bekende liefhebber van antieke modellen Jaromir Pipek.Het model is geheel op de ouderwetse manier gemaakt.Dus met papierbespanning die geimpregneerd is met spanlak. Het ziet er mooi uit maar is erg kwetsbaar. Ik heb het model maar liefst vier keer moeten repareren voordat het ook maar een meter had gevlogen. Hoewel een klein dieselmotortje het meest stijlvol is, heb ik toch gekozen voor electro aandrijving. De smeerboel is weg en het toerental is prachtig regelbaar. Het gewicht is echter ongeveer 90 g hoger. De eerste motor was een Dymond van 200W. Het model vloog er goed mee, maar het deed een beetje denken aan een Solex met Harley motor. Daarom heb ik nu een Dymond motor van 100 W ingebouwd. De propeller is een 7x4, die ik in bruikleen heb gekregen van het nog steeds “ bevriende” MTA lid dat in Deutschland wohnt. De electro aandrijving bevalt me heel goed. Het onderbrengen van de bedrading in het kleine model is echter bijna ondoenlijk. Het is dan ook een chaos in het vooronder van de Coronet. Oorspronkelijk werd dit soort modellen zonder besturing gevlogen en werd de richtingsstabiliteit verkregen door het toepassen van een grote V-stelling. Pas je hetzelfde toe bij een bestuurd model dan gaat de V-stelling a.h.w. de besturing tegenwerken. Dat is ook duidelijk te merken. Geef je bijv. links richtingsroer dan reageert het model erop met een korte waggel naar rechts. Minder V- stelling en/of rolroeren toepassen is een oplossing, maar het karakter van het model is dan natuurlijk weg. Dat doen we dus niet. Het bouwen en vliegen van dit soort eenvoudige modellen is echt leuk.De snelheid is laag en door het geringe gewicht valt de kwetsbaarheid reuze mee. Je kunt het vliegen ermee vergelijken met het vliegen met de z.g.n. indoor schuimwafels die soms ook een beetje op echte modelvliegtuigen lijken. op naar het volgend project groetjes, Lambert O. te St